| چو لشکر شد از خواستـه بي‌نياز |
| برو ناگذشـتـه زماني دراز |
| بـه شبـگير برخاست آواي کوس |
| هوا شد به کردار چـشـم خروس |
| ز بـس نيزه و پرنياني درفـش |
| سـتاره شده سرخ و زرد و بنفش |
| سـکـندر بيامد بـه سوي حرم |
| گروهي ازو شاد و بـهري دژم |
| ابا نالـه بوق و با کوس تـفـت |
| بـه خان براهيم آزر برفـت |
| کـه خان حرم را برآورده بود |
| بدو اندرون رنـجـها برده بود |
| خداوند خواندش بيت‌الـحرام |
| بدو شد هـمـه راه يزدان تـمام |
| ز پاکي ورا خانـه خويش خواند |
| نيايش بران کو ترا پيش خواند |
| خداي جـهان را نـباشد نياز |
| نـه جاي خور و کام و آرام و ناز |
| پرستـشـگـهي بود تا بود جاي |
| بدو اندرون ياد کرد خداي |
| پـس آمد سکـندر سوي قادسي |
| جـهانـگير تا جـهرم پارسي |
| چو آگاهي آمد بـه نـصر قـتيب |
| کزو بود مر مـکـه را فر و زيب |
| پذيره شدش با نـبرده سران |
| دلاور سواران نيزه‌وران |
| سواري بيامد هـم اندر زمان |
| ز مـکـه بـه نزد سکـندر دمان |
| کـه اين نامداري کـه آمد ز راه |
| نـجويد هـمي تاج و گنج و سپاه |
| نـبيره سـماعيل نيک اخترست |
| کـه پور براهيم پيغـمـبرسـت |
| چو پيش آمدش نصر بنواخـتـش |
| يکي مايه‌ور جايگـه ساخـتـش |
| بدو شاد شد نصر و گوهر بگـفـت |
| هـمـه رازها برگـشاد از نهفت |
| سکـندر چـنين داد پاسخ بدوي |
| کـه اي پاک‌دل مهتر راسـت‌گوي |
| بدين دوده اکنون کدامسـت مـه |
| جز از تو پـسـنديده و روزبـه |
| بدو گفـت نصر اي جـهاندار شاه |
| خزاعسـت مـهـتر بدين جايگاه |
| سماعيل چون زين جهان درگذشت |
| جهانـگير قحـطان بيامد ز دشت |
| ابا لشـکر گشـن شمـشيرزن |
| بـه بيداد بگرفـت شـهر يمـن |
| بـسي مردم بيگنه کشتـه شد |
| بدين دودمان روز برگشـتـه شد |
| نيامد جـهان‌آفرين را پـسـند |
| برو تيره شد راي چرخ بـلـند |
| خزاعـه بيامد چو او گشـت خاک |
| بر رنـج و بيداد بدرود پاک |
| حرم تا يمن پاک بر دست اوسـت |
| به درياي مصر اندرون شست اوست |
| سر از راه پيچيده و داد نـه |
| ز يزدان يکي را بـه دل ياد نـه |
| جـهاني گرفتـه به مشت اندرون |
| نژاد سـماعيل ازو پر ز خون |
| سـکـندر ز نصر اين سخنها شنيد |
| ز تخـم خزاعه هرانکس کـه ديد |
| بـه تـن کودکان را نماندش روان |
| نـماندند زان تخمه کس در جهان |
| ز بيداد بـسـتد حـجاز و يمـن |
| بـه راي و به مردان شمـشيرزن |
| نژاد سـماعيل را برکـشيد |
| هرانکـس کـه او مهتري را سزيد |
| پياده درآمد بـه بيت‌الـحرام |
| سـماعيليان زو شده شادکام |
| بـهر پي که برداشـت قيصر ز راه |
| هـمي ريخـت دينار گنجور شاه |
